De laatste dagen in Tunesië zijn snel voorbij gegaan. De dagen gaan sowieso wel hard. Doordat we zelf rijden ben je de hele dag wel bezig en gaat de tijd wel erg snel.
Nadat we ‘s nachts in de auto in Tozeur lichtelijk aangevroren zijn, zijn we weer richting zoutmeer gegaan. Een weg over dit (10 maanden van het jaar) droge meer geeft een waanzinnig uitzicht, dat met geen pen te beschrijven en met geen camera is vast te leggen. Onderweg in Nefta met een gids naar een dadelplantage geweest en een oase bezocht. In Douz hebben we ons kamp die avond opgeslagen op een kampeerterrein van het ministerie van Jeugdzaken en Sport. In de zomer kunnen hier tot 400 mensen staan, maar wij hebben de camping voor ons alleen.
De volgende morgen zijn we vertrokken om een kijkje te nemen in de woestijn. Het plan was om “even” bij het Sahara café wat te gaan drinken en dan weer om te draaien en onze weg in Oostelijke richting te vervolgen. Bij het café aangekomen werden we echter door de eigenaar geënthousiasmeerd om door te rijden naar Ksar Gilaine. Een Berber nederzetting midden in de woestijn. Hele mooie, niet al te moeilijke tocht, zou makkelijk kunnen met onze auto (in tegenstelling tot de berichten in onze bijbel “Sahara Overland“).
Bij twijfel niet inhalen, dus besloten we het maar niet te doen, tot er twee Duitse heren aan kwamen rijden op hun motoren op weg naar Ksar Gilaine: Simon en Heino Zij hadden de route al een keer gedaan en het was zeker te doen. Heino had de kaart op z’n GPS die we konden kopiëren en we zouden met elkaar kunnen rijden. Zo gezegd, zo gedaan. Onderweg kwam er rook vanonder onze motorkap, maar dit bleek slechts een doorgebrande massakabel te zijn; door het schudden van de auto over de “piste” hadden we een beetje sluiting gemaakt, maar het viel allemaal gelukkig erg mee en met een beetje provisorische oplossing konden we de weg hervatten. Prachtige zandduinen doemde voor ons en de avond begon te vallen. Voor de zware BMW’s werd het steeds zwaarder om door het mulle zand te komen en ze kwamen steeds vaker vast te zitten, terwijl wij op het eerste stuk (steen en kuilen) veel meer moeite hadden gehad hen bij te houden. Al met al een onverwachte prachtige tocht. Simon en Heino nogmaals Vielen Dank!
Via de Star Wars sets doorgereden naar het volgende dorp , waar we voor de tweede keer in Tunesië in een hotel hebben geslapen Helaas verloor die avond Tunesië van Algerije.
De laatste dag in Tunesië hebben we een mooi stuk gereden door fraai landschap naar twee oude dorpen (Chenini en Ksar Ouled Soltane). Ook dit heeft als decor gediend van Star Wars, bij thuiskomst nog maar eens goed kijken. Voor vertrek nog even een nieuw oogje laten maken op onze massakabel en we konden weer door.
De dag van de grensovergang naar Libië (ons zevende land, Europa meegerekend). De grensformaliteiten gingen aardig rap en zonder vervelende incidenten. Voor de uitvoer van de auto deed de douane beambte gewoon een greep in Arjan zijn portemonnee en schepte onze laatste Tunesische muntjes eruit. Zo dat was dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten