maandag 19 november 2007

zondag 18 november 2007

Tashkent, daar zijn we weer

Het heeft even geduurd, maar hier weer een bericht uit Centraal-Azie. Zoals verwacht was het niet mogelijk te mailen uit Turkmenistan. Althans niet zonder de gegevens uit je paspoort te registreren en het feit dat al je verrichtingen op het internet werden gelezen. Nu dus in Oezbekistan en dat is een stuk vrijer.

Turkmenistan is echt een bizar land. De vorige president had een beetje grootheidswaanzin. Dat heeft geresulteerd in een hoofdstad, Ashgabat, vol wit marmeren (lelijke) gebouwen, enorme parken daar waar woestijn hoort te zijn en hier en daar (lees: een hele stad vol) gouden standbeelden van zichzelf tot een meter of twaalf hoog. Daarnaast heeft de beste man besloten in een boek de gehele geschiedenis van het land te herschrijven. Een examen over dit boek is verplicht voor ambtenaren en aankomend studenten. Ik dacht dat Ceausescu raar was, maar deze man mocht ook niet klagen. Helaas is er vorig jaar een eind aan zijn leven gekomen.....

Verder veel woestijn, historische resten en midden in de woestijn een enorme brandende gaskrater. Als gevolg van gaswinning door de russen. Spectaculair!

In Oezbekistan een aantal steden gelegen op de historisch zijderoute bezocht Khiva, Bukhara en Samarkant. Steden met een fascinerende geschiedenis.

De foto's zullen even moeten wachten want de man van het internetcafe is er van overtuigd dat onze kaartlezer (nee niet de memorycard) virussen bevat???