Shiraz

Vandaag de dag van praktische zaken: Paketje posten, wasje wassen, enz. Het pakket posten ging niet helemaal flitsend. Eerst stonden we bij het verkeerde postkantoor. We moesten naar het hoofdpostkantoor aan de rand van de stad, daar bleek dat we wel de rij in waren gestuurd, maar dat men eigenlijk ging sluiten. De Duitsers die net het postkantoor verlieten hebben twee-en-een-half uur over het posten van een pakketje gedaan. Alles moet namelijk gechecked worden, zo moest het badeendje (niet van ons!) uit zijn doosje worden gehaald en even beknepen worden (waarschijnlijk om te zien of hij wel echt piep zei en niet iets anders). We zien nu al uit naar morgen als we voor poging twee gaan.

Eergisteren naar de tombe geweest van de belangrijkste dichter van Iran: Hafez (zie foto). Deze 14e eeuwse dichter is nog steeds enorm populair. De Iranier heeft twee dingen in huis: de koran en.....het werk van Hafez. Jan Wolkers, moge hij rusten in vrede, zie ik deze status niet binnen zeven eeuwen bereiken.

Gisteren naar Persepolis geweest, de overblijfselen van een paleisstad gebouwd door koning Darius in 518 BC. Indrukwekkend, zeker omdat het in de verte begon te rommelen. Voor het eerst in vier weken regen, heerlijk na al dat stof.

Overmorgen vliegen we naar onze laatste bestemming in Iran, Mashad. Of we kunnen bloggen in Turkmenistan....? Wellicht dat het een weekje of twee stil wordt.

Yazd

Na drie dagen Esfahan nu bij aan het komen in het rustige Yazd. Esfahan was wellicht het mooiste dat we tot nu toe hebben gezien, Yazd het meest relaxte. Ons hotel is uitgerust met een binnentuin (zie foto), waar liters thee worden verorberd onder de "rook" van de grootste minaretten van het dorp. Dit gaat gepaard met het eten van grote hoeveelheden van de lokale zoetigheid. In Yazd is het qua restaurants gek genoeg beter gesteld dan in het toeristische(re) Esfahan. Etend en lopend gaat de tijd ook hier weer snel. Over een week zit Iran er alweer op.

Oh ja, we kwamen Floortje Dessing nog tegen, die bezig was met de opnamen van Yorin Travel, we weten niet wanneer die uitgezonden wordt.

Esfahan

Dinsdag met de trein (ja het blijft hier leuk om met de trein te reizen) vanuit Kashan naar Esfahan gereisd. In Esfahan al meer dan 150 foto's genomen. Esfahan is de voormalige hoofdstad van Iran en mogelijk de mooiste stad van het land. Gisteren de rondwandeling uit de Lonely Planet getracht te doen, maar we zijn blijven steken bij de Jame Moskee. Te prachtig voor woorden en met het verstrijken van de minuten worden het licht en dus het uitzicht steeds mooier. Dit proberen wij steeds op de digitale gevoelige plaat vast te leggen, maar dat lukt jammer genoeg maar deels.

Ook het Imam Plein is verbazingwekkend mooi en ook hier hebben we al meerdere uren doorgebracht, maar helaas niet alleen om in alle rust foto's te kunnen maken van al het moois. De Iranier is gastvrij en bijzonder nieuwsgierig en iedereen wil dus weten waar je vandaan komt, wat je doet, wat je verdient, of je getrouwd bent en vooral waarom je geen kinderen hebt. Dit is leuk, heel leuk, maar kost een heleboel tijd en wordt nu toch wel wat vermoeiend. Zeker als mensen je willen volgen terwijl je over het plein banjert om een mooie foto te maken om daarna ongevraagd gezellig met je thee te gaan drinken of te gaan eten. Op voorgaande reisbestemmingen hadden dit soort gesprekken een commercieel doel en kon je op grond daarvan het aanbod al dan niet netjes afslaan. In Iran echter zijn de verkooptechnieken niet erg agressief van aard en is het hen echt om het gesprek te doen en zijn wij tot op heden er niet in geslaagd een beleefde manier te vinden om dit te voorkomen dan wel te omzeilen, waarneer we geen trek hebben in thee/kebab met volslagen onbekenden. Suggesties zijn welkom!

Tot slot hier nog weer wat kiekjes en ja, ook op verzoek daar is ie dan ..... de hoofddoek. Oh nee toch niet. De computer weigert nog meer plaatjes te uploaden. Volgende keer dus maar.

Teheran

Vandaag dag drie in Teheran. Na een confortabele reis van drie uur zijn we in de gekte van Teheran aangekomen. Donderdag is het ons nog gelukt wat musea te bezoeken, maar helaas is vanaf vrijdag alles dicht, vanwege het einde van de Ramadan, jammer dan, want er waren zeker nog dingen die we wilden zien. Volgende keer dan maar.

Vanaf gisterenavond mogen we dus wel weer in het openbaar eten en drinken (hoera).

Vanmiddag zullen we met de trein naar Kashan rijden waar we een dag of drie zullen verblijven voordat we dooreizen naar Esfahan.

Hierbij nog wat kiekjes van de reis zover.

Zanjan, hallo Ramadan

Vier dagen geleden na 50 uur in de trein in Iran aangekomen. Vanaf onze aankomst in Iran worden we voortdurend aangesproken door Iraniers die even een praatje willen maken, ons willen helpen onze bestemming te vinden of ons willen uitnodigen een kopje thee na zonsondergang. Het is ongelooflijk hoe aardig, hulpvaardig en gastvrij men hier is. Wij zijn steeds bang dat iedere ontmoeting zal eindigen met de vraag of we geen tapijt willen kopen van een broer, neef of oom, geld willen geven voor een school van zus of zo of een ander verzoek. Hiervan is tot op heden beslist geen sprake, het is bijna eng. Zo aardig als iedereen is, zo maniakaal is het verkeer. Je bent je leven niet zeker, ieder moment kun je geschept worden door een voorbij razende Paykan, een benzineslurpende iraanse variant van de Hillman Hunter uit 1960, die vorig jaar (!) uit productie is genomen. De bijbehorende uitstoot (loodhoudende benzine, geen katalysator) is letterlijk adembenemend.

In Turkije werd door de Moslims niet erg strikt gevast, maar hier wordt slechts achter gesloten deuren in het geheim of reizend met bus, trein of vliegtuig (als reziger mag je namelijk eten, het gaat zover dat mensen daarom liever met de trein dan met het vliegtuig gaan zodat men langer mag eten, drinken en roken) gegeten.

Wat we tot zover gezien hebben???? Daarover berichten we later als we ook wat foto's kunnen uploaden.

Morgen gaan we maar weer met de trein (omdat dat erg comfortabel is) naar Tehran.

Ankara, waar zouden we zıjn zonder de trein

Vanmorgen ın Ankara aangekomen na een nacht ın de treın vanuıt Istanbul. Super-de-luxe daar kan de NS nog wat van leren. Twee persoons coupe, met eıgen wasbak, aırco en echte matrassen.

Hele dag ın Ankara gelopen. Graadje of 28, veel meters gemaakt op zoek naar `het fort`. Uıteındelıjk gevonden. De `rest` van de dag op het treınstatıon doorgebracht om het vervolg van de route door Turkıje te plannen en te boeken.

Mogenochtend vertrekken we, wederom met de treın, naar, jawel, Iran (Tabrız). Dıt keer wat mınder luxe vermoedelıjk. Drıe dagen (en drıe nachten) ın een vıerpersoonscoupe. Hopelıjk met mensen dıe nıet al te fanatıek aan de ramadan meedoen, anders kon het wel eens zwaar worden. Nu gaat het echt begınnen......

Istanbul

Daar gaat ie dan, ons eerste bericht op ons eerste weblog.......
Na een lange rij op Schiphol te hebben doorstaan ternauwernood het vliegtuig gehaald. Goede vlucht gehad en om een uur of 13.00 in Istanbul aangekomen. Hostel was al geboekt, midden in het backpackers ghetto in het centrum van de stad. Heerlijk aan het bijkomen, de verplichte attracties hadden we 4 jaar geleden al gezien. Hele dag op het terras en in restaurants is niet verkeerd, zolang het nog kan....... Van de ramadan is hier niet veel te merken.

Morgenavond met de trein naar Ankara.

PS iedereen bedankt voor mail/bezoek en telfoontje voorafgaand aan ons vertrek.