zondag 8 november 2009

De voorbereidingen

Nu de auto was aangeschaft konden we beginnen met een lange reeks voorbereidingen.


Allereerst hebben we beide een tweedaagse EHBO-cursus gevolgd bij Ascent Medical (http://www.eerstehulp.nl/). Gedurende grote delen van onze reis zal medische hulp niet altijd snel beschikbaar zijn. Het is wel een prettig idee iets te weten van EHBO, hoewel ik me na het zien van al die enge filmpjes niet veel zekerder voel dan voor de cursus.

Vervolgens werd een afspraak gemaakt met en een echte Landcruiserspecialist. Wheels Unlimited in Beesd (http://www.wheelsunlimited.nl/). Het vermoeden dat er een probleem met de brandstofpomp was werd na een half dagje prutsen met het dieselfilter en de brandstofleidingen bevestigd. Verder werd duidelijk dat de tussenbak flink olie lekte (deze was provisorisch afgekit!). Verder zijn de distributieriem, stuurkogels en stuurstang vervangen. De banden die onder de auto zaten zijn vervangen en er zijn vrijloopnaven gemonteerd.

Nog voor de brandstofpomp werd gereviseerd hebben we via de Landcruiser-club (http://www.landcruiserclub.nl/) een cursus terreinrijden gedaan op strand Horst. Het probleem met de brandstofpomp uitte zich erin dat de motor stationair erg onregelmatig liep en bij het stoplicht (of al bij het intrappen van de koppeling) afsloeg. Om te kunnen gaan terreinrijden is dit provisorisch opgelost door het stationair toerental flink op te schroeven. Ongelooflijk te zien waar zo'n auto toe in staat is. Ondanks de bijna 2 ton kruip hij tegen iedere helling, nou ja bijna ieder helling.....




Omdat wij beide niets, maar dan ook echt niets, wisten van autotechniek hebben we in de zomer een sleutelcursus gevolgd in Holthees (http://www.autosleutelcursus.nl/). In een volle week veel theorie geleerd en intensief gesleuteld aan voornamelijk onze eigen auto. Als snel kwamen er de nodige problemen aan het licht, bij ons voornamelijk elektrisch van aard. Verder bleek dat bouten die in 1992 zijn vastgedraaid niet altijd even makkelijk los gaan en wel eens de neiging hebben af te breken. Soms wel eens frustrerend, maar het is goed dat de gebreken nu aan het licht kwamen en niet in Afrika. De cursus werd gegeven in samenwerking met Artsen Zonder Grenzen. Er werd dus ook de nodige aandacht besteed aan bush-mechanics, waarvan we in Afrika ongetwijfeld veel gebruik zullen (moeten) maken. Naast leerzaam ook gewoon een heel relaxte week. Vooral 's avonds als we bijkwamen in de bar van onze belevenissen na een voedzame maaltijd.



Na afloop van de cursus met de auto een weekje gaan proefcamperen met de auto in Noord-Frankrijk. Goed om in ieder geval wat kilometers te hebben gemaakt, bij wat hogere temperaturen en we konden ons bed uitproberen dat we achter in de auto hadden gemaakt.
Na drie dagen werden onze nagelriemen langzaam weer wit en verdween de olie onder onze nagels.



zaterdag 26 september 2009

De zoektocht naar een auto......

Nu we hadden besloten dat we zouden gaan en waar naar toe gingen we op zoek naar een auto. Er is voor een dergelijke reis maar één echt verstandige keuze: een Toyota Landcruiser. Daarnaast zou je nog kunnen overwegen een Landrover Defender (voor de liefhebber) of een Nissan Patrol (een iets goedkopere optie) te kiezen.

Wij overwogen echter een vrij alternatieve optie: een Lada Niva. Een spartaans Soviet terreinwagentje dat al sinds 1977(!) vrijwel ongewijzigd in productie is. In 2007 in Turkmenistan verliefd geworden op dit vertederende cult-autootje. Maar vergis je niet, ze zijn onverwoestbaar en doen in het terrein niet onder voor de grotere broers. In nederland nog steeds nieuw verkrijgbaar voor minder dan € 13.000.



Echter, zoals gezegd is een Niva niet de meest voor de hand liggende keuze. Wij willen in verband met veiligheid slapen in de auto, dat lukt niet in een Niva en veel ruimte om spullen mee te nemen is er niet. Hoewel onverwoestbaar, onderdelen zijn slecht verkrijgbaar en geen monteur in Afrika kent zo'n ding, afgezien van die paar landen waar het communisme tijdelijk voet aan de grond heeft gekregen.

Kortom het verstand won het van de emotie en wij gingen op zoek naar een Landcruiser. Een Landcruiser? Ja, maar wat voor Landcruiser? De Landcruiser bestaat sinds 1955 en sindsdien zijn er talloze modellen op de markt gebracht, we hadden geen idee. Na enige studie bleven er drie series over die in aanmerking zouden kunnen komen; de 60-, de 70- en de 80 serie. De 60- en de latere opvolger de 80 serie zijn wat luxere modellen en de 70-serie is het echte werkpaard van Toyota en voor velen de beste (wereld)reisauto. Ook de 70-serie is in vele karosserie-varianten gebouwd, maar wij gingen op zoek naar de verlengde en verhoogde 75-serie, een bushtaxi. Gebouwd voor ongebaande paden en in gebruik door talloze hulporganisaties over de hele wereld.....en daardoor nauwelijks te vinden in Nederland, een dergelijke auto heeft in Nederland geen enkele functie. Maanden gespeurd op Marktplaats en andere auto-sites in Nederland, België en Duitsland. De auto's die we aantroffen waren of rijp voor de sloop (of export naar Afrika) of volledig uitgeruste reisauto's. De laatste categorie ging vaak ruim boven ons budget, maar omdat ze al 'af' waren waren ze ook minder interessant. Door het zelf inrichten, met je eigen kastjes en vakjes en dingetjes wordt de auto meer eigen.


Uiteindelijk, 10 kilometer van huis in Amsterdam, een mogelijk geschikt exemplaar gevonden. Na een korte proefrit een afspraak gemaakt voor een aankoopkeuring. Tijdens deze keuring werd duidelijk dat de auto mogelijk problemen had met de brandstofpomp, een dure reparatie. Na veel wikken en wegen een bod gedaan wat ver onder de vraagprijs lag en plotseling waren we de gelukkige eigenaar van een Toyota Landcruiser PZJ75 uit 1992.




maandag 15 juni 2009

Nieuw idee

December 2008, na maanden twijfelen over haalbaarheid, veiligheid, financiën en werk dan toch de knoop doorgehakt, want niet gaan betekent waarschijnlijk later spijt. Tijdens de kerst wordt het besluit genomen overland naar Zuid-Afrika te reizen. Na enkele reizen naar en door Azië is het tijd voor een nieuw werelddeel. Bovendien besluiten we dit keer met eigen vervoer naar ons reisdoel te vertrekken. Als inspiratie dient The Long Way Down (http://www.longwaydown.com/). De DVD wordt meerdere malen grondig bekeken en het plan lijkt eigenlijk niet zo heel gek...